Boek Magnetisme van de liefde
Een man die zeven jaar gelukkig is getrouwd, ontvangt vijf dagen voor zijn drieënveertigste verjaardag een brief van zijn eerste grote liefde, waarin zij hem uitnodigt voor een gezamenlijk diner. Door deze onverwachte brief komt er in de daaropvolgende dagen en weken een lawine aan herinneringen in hem boven.
Volg het verhaal over een jongeman die smoorverliefd wordt op een jonge dame,
maar na verloop van tijd tot de conclusie komt dat het beter is haar los te laten. Lukt het hem om buiten het magnetisch veld van haar liefde te blijven …
Boek bestellen:
a) Koop dit boek via: boekenbestellen.nl > zoek op “boektitel” of “naam schrijver”;
b) Bij je lokale boekhandel;
c) Online via de 2.600 boekwinkels die zijn aangesloten bij het Centraal Boekhuis;
d) Online via Bol.com.
Hardcover
ISBN 978-90-903-4819-3
Prijs per boek € 24,50
Foto ’s en toelichtingen bij dit boek
Voor een ieder die het leuk vindt heb ik hieronder een aantal afbeeldingen opgenomen van de gebeurtenissen die ik in mijn boek heb beschreven.
Mijn roodpaarse tijdritfiets met ossenkop neergezet tegen ons tuinhek (pagina 11). Op deze spectaculaire carbon fiets met de naam Giovanni heb ik aan heel veel triatlons deelgenomen. Deze fiets is met afstand de beste aankoop die ik ooit heb gedaan.
“Broer” Jan is na een lange dag bij de kinder-opvang op de bank in slaap gevallen (pagina 14).
De enveloppe met mijn verjaardagskaart die ik jaarlijks van een oom en tante van Pauline ontving. Het was altijd direct duidelijk dat het de kaart van deze oom en tante betrof, omdat je naam en adresgegevens in fraaie gekalligra-feerde letters op de enveloppe staat vermeld (pagina 61).
De handgeschreven brief van Linda die op donderdag 26 juli 2007 bij mij op de deurmat viel. Deze brief vormt het beginpunt van deze roman (pagina 62).
Bezoek aan het museum Centre Georges Pompidou in Parijs. Door een bijzondere gebeurtenis stonden we na twee minuten weer buiten en hebben we geen enkel kunstwerk kunnen bekijken (pagina 74).
Mijn moeder had voor ieder gezinslid een heel fraaie Noorse trui met bijpassende muts gebreid en voor mijn vader zelfs twee. Deze foto is genomen voor de garagedeur van mijn ouderlijk huis (pagina 105).
Het boek met de twee-minutenverhalen waar we de kinderen jaren uit voor hebben gelezen (pagina 112).
Mijn oom Cor Meester tijdens de twaalfde Elfstedentocht die verreden werd op 18 januari 1963. Hij had startnummer 64 en kwam als achtenvijftigste en laatste wedstrijdrijder binnen de daarvoor gestelde tijdslimiet over de finish. Een geweldige prestatie. Hij was een echte sportman, liep in binnen- en buitenland de middellange afstanden van de atletiek. Hij gaf nooit op (pagina 143).
Het felbegeerde Elfstedentochtkruisje van 1963 van mijn ome Cor Meester.
De familie Meester in de zomer van 2007.
Deze kaart stuurde Linda mij toe nadat ik had voorgesteld een adempauze in te stellen (pagina 184).
Gereed voor vertrek van mijn interrail-vakantie van drie weken door Europa. Ik was heel benieuwd hoe het zou verlopen. Ik reed op mijn roze opa-fiets van Ursem naar Alkmaar. Vandaar reden Remco en ik gezamenlijk naar Amsterdam – Centraal waar onze reis begon met als eerste bestemming Milaan in Italië (pagina 187).
Vertrek vanuit Amsterdam – Centraal, mijn vriend Remco kijkt uit het raam (pagina 187).
Remco en Alja dansend op het San Marcoplein van Venetië (pagina 191).
Deze foto gemaakt in Venetië, kreeg ik toegestuurd van Alja.
’s Avonds ergens buiten het centrum romantisch tafelen waarbij privé-onderwerpen niet uit de weg werden gegaan (pagina 191).
Slapen op het station van Florence (pagina 193).
Alja, Bedankt voor het toezenden van deze foto.
Ontbijten op straat met op de achtergrond de kathedraal Santa Maria del Fiore.
Een bezoek aan het Uffizi museum mocht niet ontbreken. (pagina 194).
Met speciale aandacht voor “the birth of Venus”van Sandro Botticelli (pagina 194).
De twee Groningse dames Annette en Alja en mijn vriend Remco in Florence in de Tuinen van Boboli – Italië (pagina 194).
Een foto met uitzicht op de stad Florence.
Zittend met Alja in de Tuinen van Boboli.
Remco en ik maakten een wandeling langs de kustlijn van Cinque Terre. De wandeling was adembenemend mooi. Helaas hebben we het eindpunt niet bereikt (pagina 198).
De Finse dames Virpi en Mirja, de Italiaanse dichter Pino en ik op de slaapkamer in het hotel van Nice, waar wij een discussie hadden over de verdeling van de twee kamers die nog vrij waren.
Remco heeft de foto gemaakt en hij ontbreekt daardoor op dit plaatje (pagina 201).
Met onze Finse dames brachten we een bezoek aan Monaco, daar trakteren we onszelf op een luxe sorbet (pagina 206).
Vanaf het dak van de Sint-Pietersbasiliek uitkijkend over het Sint-Pietsplein met een zuilenrij van 284 zuilen. Het plein heeft de vorm van een sleutelgat, als verwijzing naar de toegangspoort naar de hemel (pagina 197).
Dochter Corine zoals ik die op zaterdag avond 18 augustus 2007 aantrof in haar bed, samen met pop-en-hond en nog enkele andere pluche knuffels (pagina 253).
De kaart met de uitnodiging voor een romantisch etentje voor twee in Egmond aan Zee door mijn vrouw Pauline verzonden (pagina 332).
De tekst die op de kaart van de uitnodiging stond (pagina 332).
Mijn trotse moeder die op mijn trouwdag mijn das heeft gestrikt (pagina 346).
De mooiste foto’s worden op onze trouwdag op de atletiekbaan van Hera gemaakt. Dit is de plek waar wij elkaar voor het eerst hebben ontmoet (pagina 347).
Elk detail is van belang bij het maken van deze top foto, de plaatsing van de voeten, de hand aan de hoed en de stralende lach (pagina 348).
Ook werden er nog enkele klassieke trouwfoto’s geschoten op de dijk bij Rustenburg, waar ik tijdens mijn hele jeugd heel vaak over heen ben gereden (pagina 348).
Pauline en een official hebben even van hoed gewisseld. Uiteindelijk besluiten ze ieder hun eigen hoed te houden. Zij was niet de enige die vroeg of wij met haar op de foto wilden, deze vraag kregen we meerdere keren per dag (pagina 354).
Zittend naast het Holland Heinekenhuis uitkijkend over de baai van Sydney met daarin speciaal uit Nederland overgebracht de replica van het VOC-schip Batavia. De oranje T-shirts met op de achterzijde de tekst “JUST MARRIED” maken duidelijk dat wij op huwelijksreis zijn (pagina 355).
Inge de Bruijn gefotografeerd door Pauline in het Holland Heinekenhuis in Sydney – Australië, met haar behaalde olympische medailles. Deze foto hangt ingelijst bij ons in de hal (pagina 355).
De uitvergroting van de foto van onze trouwkaart hangt al jaren in onze slaapkamer boven ons bed. De foto is in het jaar 2000 door mijn jongste broer Ruud geschoten op het strand van Egmond aan Zee. Deze foto is nu uitverkoren om de cover van mijn boek te sieren. We zijn hem heel dankbaar voor deze fantastische foto. (pagina 367).